logo morius
facebook ePUAP Biuletyn Informacji Publicznej

Dla Naszych podopiecznych zajęcia hipoterapeutyczne realizuje Stowarzyszenie Równi Sobie

Bieńków 7, 59-150 Grębocice

Hipoterapia jest ściśle powiązana z innymi metodami rehabilitacyjnymi i terapeutycznymi i w pełni korzysta z ich dorobku naukowego. Jest to zabieg medyczny, przy którym wykorzystuje się wpływ ruchu konia na pacjenta.

Inną szczególną cechą hipoterapii są możliwości pracy z dziećmi autystycznymi, ponieważ, jak zauważył Monty Roberts, osoby autystyczne i konie wykazują wiele podobieństw w postrzeganiu, reagowaniu i porozumiewaniu się .

Hipoterapia zazwyczaj odbywa się na świeżym powietrzu, lub w zależności od warunków atmosferycznych na krytej ujeżdżalni (w hali). W trakcie zajęć konia prowadzi przeszkolona do tego osoba prowadząca, znająca konia i obcująca z nim na co dzień. Obok pacjenta podąża terapeuta z dodatkowymi kwalifikacjami hipoterapeutycznymi, który odpowiedzialny jest za zapewnienie, że ruch konia optymalnie wpłynie na pacjenta. Hipoterapeuta kontroluje i wspiera pozycję siedzącą lub leżącą pacjenta oraz zapewnia pomoc w optymalnej absorpcji ruchu, czyli w zachowaniu prawidłowej postawy.

Można wyróżnić kilka form hipoterapii:

  • Terapia ruchem konia – polega na biernym poddawaniu pacjenta ruchom konia.

  • Fizjoterapia na koniu – jest to gimnastyka lecznicza na koniu, polega na wykonywaniu przez pacjenta ćwiczeń na koniu.

  • Psychopedagogiczna jazda konna i woltyżerka – wskazana dla osób z problemami emocjonalnymi, psychicznymi oraz z upośledzeniem umysłowym. Terapia odbywa się zgodnie z zaleceniami psychologa, psychoterapeuty. Obejmuje zajęcia zarówno na koniu jak i przy koniu.

  • Terapia kontaktem z koniem – najważniejsza w tej formie terapii jest więź emocjonalna pacjenta z koniem. Stosowana jest głównie u osób z zaburzeniami psychicznymi i emocjonalnymi, a także w przypadku występowania przeciwwskazań do jazdy konnej.

Dla kogo wskazana jest hipoterapia

  • mózgowe porażenie dziecięce i inne niż MPD porażenia, niedowłady spastyczne, wiotkie i dyskinezy (np. pourazowe),

  • dystrofie mięśniowe,

  • autyzm dziecięcy,

  • zespół Downa,

  • upośledzenie umysłowe w stopniu lekkim i głębokim,

  • osoby niewidome i głuchonieme,

  • wady postawy,

  • stany po urazach kręgosłupa, w fazie usprawniania,

  • przykurcze i ograniczenia ruchomości mięśni i stawów,

  • wrodzone lub nabyte zniekształcenia lub usztywnienia kończyn.

Ze względu na specyficzna formę terapii oraz liczne do niej przeciwwskazania, warunkiem korzystania z hipoterapii jest skierowanie lekarskie!!!